رستوران‌ها علاقه‌اي به سرو غذاهاي محلي ندارند

«محمود صالحيان»، کارشناس ارشد گردشگري در گفتگو با ميراث‌آريا (chtn)، با بيان اين مطلب گفت: تنوع غذايي در کشور ما با توجه به آداب و رسومي که از تنوع فرهنگي موجود نشأت گرفته، بحثي گسترده است که متاسفانه در حال کمرنگ شدن و در برخي موارد نيز رو به نابودي است.

او ادامه داد: تعداد رستوران‌هايي که با سبک غذايي خاص مثل چلوکباب و جوجه‌کباب و نمونه‌هاي مشابه در استان‌هاي کشور مي‌بينيم در مقابل تعداد رستوران‌هايي که اقدام به سرو انواع خورشت به ويژه خورشت‌هاي محلي مي‌‌کنند، بسيار زياد است.

«صالحيان» اضافه کرد: شايد در ابتدا براي گردشگران ورودي طعم اين غذاها جذابيت داشته باشد، اما کم‌کم اين جذابيت را از دست مي‌دهد و يکنواخت بودن غذاها فرصت انتخاب را از گردشگر مي‌گيرد.

او با بيان اينکه عدم وجود تنوع غذايي در منوي رستوران‌هاي شهرستان‌ها نيز ديده مي‌شود، گفت: با وجود اينکه تنوع غذاهاي محلي در استان‌ها و شهرستان‌هاي کشور نيز بسيار است که مي‌تواند پاسخگوي ذائقه‌هاي مختلف باشد، اما در ساير شهرها حتي شهرهاي کوچک منوي غذايي به چند نوع کباب محدود شده است.

اين کارشناس ارشد گردشگري متذکر شد: تنها در برخي استان‌ها مثل استان گيلان و بخش‌هايي از استان مازندران اين تنوع غذايي ديده مي‌شود؛ در بخش‌هايي از جنوب کشور نيز به همين صورت است، اما اگر بخواهيم به صورت درصدي حساب کنيم شايد پنج تا 10 درصد رستوران‌هاي کشور اقدام به سرو غذاهاي محلي کنند.

«صالحيان» افزود: تنوع غذايي موجود را بايد با گسترش رستوران‌هاي محلي که علاوه بر ارائه غذاهاي با کيفيت از امکانات مناسبي نيز برخوردار باشند، معرفي کرد تا علاوه بر گردشگران ورودي گردشگران داخلي نيز با اين غذاها آشنا شوند، چرا که بسياري از ايراني‌ها نيز با غذاهاي مختلف اقوام و قوميت‌هاي کشور آشنا نيستند.

او با بيان اينکه شرايط يک رستوران بايد به گونه‌اي باشد که يک خانواده بتواند به راحتي از فضاي آن استفاده کند، گفت: خوشبختانه تعداد رستوران‌هاي بين‌راهي که از امکانات مناسبي برخوردار هستند رو به افزايش است، اما همچنان جاي غذا‌هاي محلي در منوي آن‌ها خالي است.

«صالحيان» ادامه داد: از سوي ديگر راهنمايان گردشگري نيز بايد با اين رستوران‌ها آشنا باشند، چراکه وظيفه آنها آگاهي دادن به مسافر است؛ معرفي غذاهاي ايراني و قرار دادن اين غذاها در برنامه تور در اين زمينه تاثيرگذار است، چراکه گردشگران خارجي به توصيه راهنمايان يک رستوران و يک غذاي خاص را انتخاب مي‌کنند.

او همچنين در ادامه گفت: بسياري از راهنمايان تنها به امنيت غذايي مسافران خود فکر مي‌کند، بنابراين آنها را به رستوران‌هايي شناخته شده مي‌برند که تنوع غذايي در آنها ديده نمي‌شود؛ از سوي ديگر براي اينکه طعم غذا با ذائقه مسافر هماهنگ باشد، آنها را به خوردن غذاهاي هميشگي ترغيب مي‌کنند تا مبادا طعم خاص يک غذا همچون تندي، ترشي و يا بوي سير گردشگر را اذيت کند.

«صالحيان» تصريح کرد: بخشي از اين سخت‌گيري نيز از طرف راهنماي تور است نه گردشگري که براي ديدن و آشنايي با فرهنگ و آداب و رسوم ايراني به کشورمان سفر کرده است؛ به عبارتي محبت بيش از حد موجب مي‌شود فرصت خوردن غذاهايي که ممکن است طعم آنها براي گردشگر خاطره شوند را از گردشگر بگيريم.

او با تاکيد بر ضرورت تجديد نظر در ارائه غذا به گردشگران خارجي که به کشور سفر مي‌کنند، گفت: بسياري از گردشگران فرهنگي که به ايران سفر مي‌کنند سن بالايي دارند و در تغذيه از رژيم غذايي خاصي پيروي مي‌کنند و نمي‌توانند هر غذايي را مصرف کنند، اين درحالي است که بخش عمده غذاهاي ايراني را انواع کباب تهيه شده از گوشت قرمز شامل مي‌شود.

«صالحيان» ادامه داد: بيشتر اين گردشگران تمايل به مصرف سبزيجات پخته، حبوبات و ساير محصولات غذايي مشابه دارند تا به صورت رژيمي استفاده کنند، حتي در مواردي ديده شده است که راهنما اقدام به تهيه چنين محصولاتي کرده و از رستوران خواسته که آنها را طبخ کند.

اين راهنماي گردشگري بيان داشت: اين ايده بسيار خوبي است، چراکه گردشگري که با سن بالاي 50 سال به ايران سفر مي‌کند مشکلات غذايي فراواني دارد که موجب مي‌شود هر غذايي را نتواند مصرف کند، بنابراين سرو غذاهاي رژيمي علاوه بر اينکه براي گردشگر جذاب است ذائقه او را نيز تامين مي‌کند.

او در بخشي ديگر گفت: متاسفانه مردم کشورمان تمايل چنداني براي خوردن غذاهاي محلي ندارند و تنها افرادي که زياد به سفر مي‌روند از اين نوع غذاها استفاده مي‌کنند؛ اين عدم استقبال موجب شده است رستوران‌ها نيز براي سرو غذاهاي محلي تمايلي از خود نشان ندهند.

«صالحيان» تصريح کرد: مسافري که زياد سفر مي‌کند غذاي محلي را ترجيح مي‌دهد، اين درحالي است که مسافري که در سال يکي 2 بار و به همراه خانواده سفر مي‌کند، براي خوردن انواع کباب تمايل بيشتري دارد، چراکه طعم کباب با ذائقه ايراني‌ها سازگار شده است.

اين راهنماي گردشگري گفت: اين يکنواخت شدن ذائقه تا حدي است که بارها ديده‌ام گردشگران ايراني که به کشورهاي ديگر سفر مي‌کنند تمايلي براي خوردن غذاهاي کشور مقصد از خود نشان نمي‌دهند و در آنجا نيز به دنبال رستوران ايراني مي‌گردند، به عبارتي مسافر ايراني نيز در خارج از کشور فقط به دنبال رستوران ايراني است.

او سرمايه‌گذاري رستوران‌ها براي سرو غذاهاي محلي را از راهکارهاي برون‌رفت از اين مشکل عنوان کرد و گفت: رستوران‌هاي هر استان مي‌توانند در کنار سرو منوي معمول خود و براي آشنايي بيشتر گردشگران با غذاهاي محلي آن استان، برخي از اين غذاها را در حجمي کوچک در کنار غذايي که گردشگر سفارش داده است سرو کنند.

«صالحيان» با بيان اينکه اين ايده خوبي براي آشنايي گردشگران داخلي و خارجي با فرهنگ غذايي ايران است، خاطرنشان کرد: به اين ترتيب اگر گردشگر براي بار دوم و سوم به آن استان سفر کنند و در صورتي‌که طعم غذا براي او خوشايند باشد، به طور حتم از خورد آن غذاي خاص استقبال مي‌کند.

/115

انتهای پیام/

کد خبر 1390020110